طراحی، ساخت و ارزیابی دستگاه تسهیل کننده ماساژ قلبی در احیای قلبی ریوی بزرگسالان

زمینه و هدف: انجام ماساژ مؤثر و صحیح سبب برقراری گردش خون به مغز و قلب شده و نقش بسزایی در احیای قلبی ریوی موفق دارد. خستگی تیم درمان هنگام عملیات احیا یکی از عواملی است که منجر به کاهش کیفیت ماساژها و عدم موفقیت احیا در برخی موارد می گردد. هدف از این مطالعه طراحی، ساخت و ارزیابی دستگاه تسهیل کننده ماساژ قلبی در احیای قلبی ریوی بزرگسالان بوده است. روش بررسی: در این مطالعه دستگاه تسهیل کننده ماساژ قلبی به صورت دستکشی طراحی، ساخته و ثبت شد (شماره ثبت اختراع: 80797) که در زمان cpr امدادگر آن را پوشیده و ماساژ قلبی می دهد. در سطح زیر دستکش یک حس گر (سنسور) نیرو قرار دارد که قابلیت نمایش تعداد ماساژ و عمق ماساژ را بر حسب سانتی متر به دستگاه می دهد. برای ارزیابی کارایی دستگاه، مطالعه تجربی در میان 30 دانشجوی کارشناسی فوریت انجام شد. متغیر های مورد بررسی شامل تعداد ماساژ، عمق ماساژ و خستگی بود. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 19 و آزمون های همبستگی پیرسون و تی مستقل انجام و میزان سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 02/2±41/23 سال، میانگین قد 43/4±175 سانتی متر و میانگین وزن  02/5± 45/65 کیلوگرم بود. روایی ابزار با استفاده از روش روایی معیار از نوع روایی همزمان استفاده شد، نتایج این مطالعه نشان می دهد که ضریب همبستگی بین سیستم طراحی شده و مولاژ استاندار قلبی ریوی بیشتر از 9/0 و بر این اساس روایی ابزار تسهیل کننده ماساژ قلبی تأیید گردید. در بررسی معیارهای سنجش ماساژ مؤثر در زمان استفاده از تسهیل کننده ماساژ قلبی، نتایج نشان داد در 98 درصد افراد ماساژ قلبی دارای عمق مناسب (حداقل 5 سانتی متر)، در 93 درصد اعمال حداقل 100 ماساژ در دقیقه وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که ابزار طراحی شده می تواند به عنوان یک ابزار کمکی جهت ارتقا کیفیت ماساژهای قلبی حین عملیات احیای قلبی ریوی در بالین مورد استفاده قرار گیرد.